Εκπομπή “Σάββατο κι απόβραδο”, Ρ.Ι.Κ. 1
16 Μαϊου 2015 – Αφιέρωμα στα 40 χρόνια του Προσφυγικού Λαογραφικού Ομίλου “Οι Αδούλωτοι” Σιακαλλή

1975. Η πληγή που άνοιξε στην Κύπρο και το λαό της η Τουρκία, αιμορραγεί. Παντού συντρίμμια… στο έδαφος, στη ψυχή, στον πολιτισμό μας. Όλοι ψάχνουν να πιαστούν από κάπου. Από κάτι γνώριμο, οικείο, αγαπημένο. Για το Μίκη και τη Μάρω Σιακαλλή αυτό δεν ήταν παρά μόνο ο χορός.

Υπό τις αδιαμφισβήτητα αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν, ξεριζωμένοι και οι ίδιοι από τα χωριά τους στην επαρχία Κερύνειας (Λάπηθο και Καραβά) ο Μίκης και η Μάρω, ιδρύουν τον Προσφυγικό Λαογραφικό Όμιλο «Οι Αδούλωτοι» Σιακαλλή. Μέλη του μια χούφτα προσφυγόπουλα, κυρίως από την επαρχία Κερύνειας, που έχοντας ξαναβρεί ο ένας τον άλλον στις ελεύθερες περιοχές αποφασίζουν αφενός να διατηρήσουν ζωντανή τη μνήμη των αγαπημένων τους τόπων και αφετέρου για να στηρίξουν τις χιλιάδες των άλλων προσφύγων.

Οι πρώτες δυο παραστάσεις του συγκροτήματος πραγματοποιήθηκαν προς ενίσχυση του Ερυθρού Σταυρού, που είχε σχεδόν εξολοκλήρου αναλάβει την κάλυψη των μεγάλων αναγκών των προσφύγων.

Εντός δυο ετών ο Όμιλος, εγγράφεται ως Σωματείο, και αριθμεί πλέον περισσότερα από 200 μέλη πρόσφυγες και μη. Σήμερα «Οι Αδούλωτοι» Σιακαλλή αποτελούν μέλος του Διεθνούς Οργανισμού Παραδοσιακών τεχνών (I.O.F.A) που εδρεύει στην Αυστρία.

Ως ένας από τους πιο σεβαστούς Ομίλους Παραδοσιακής Τέχνης, «Οι Αδούλωτοι» Σιακαλλή, είναι δεσμευμένοι βάσει του καταστατικού τους χάρτη, να προβάλλουν το λαϊκό χορό, το τραγούδι, τη μουσική, τα ήθη και τα έθιμα της Κύπρου. Για το λόγο αυτό, ο Όμιλος, φρόντισε να δημιουργήσει και διατηρεί ένα πλούσιο βεστιάριο αυθεντικών χειροποίητων παραδοσιακών στολών από διάφορα μέρη της Κύπρου. Ανάμεσα σ’ αυτές και στολές που υφάνθηκαν στον αργαλειό τη δεκαετία του ’80 από εγκλωβισμένες Καρπασίτισσες. Στο «δυναμικό» των «Αδούλωτων» και μεγάλη γκάμα παραδοσιακών μουσικών οργάνων, καθώς και αρχείο ζωντανών ηχογραφήσεων.

Βασικό μέσον επίτευξης του στόχου της διατήρησης και προβολής του παραδοσιακού και λαϊκού μας πολιτιστικού πλούτου,είναι βεβαίως οι υψηλού επιπέδου παραστάσεις στο νησί και στο εξωτερικό.

Αμέτρητες παρουσιάσεις στην Κύπρο. Από στρατόπεδα, σε σχολεία, σε τοπικά φεστιβάλ και επίσημες εκδηλώσεις της Δημοκρατίας προς τιμήν ξένων προσκεκλημένων. Εκατοντάδες και οι παρουσιάσεις εκτός νησιού. Ελλάδα, Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Ελβετία, Αυστρία, Π.Γ.Δ.Μ, Βουλγαρία, πρώην Γιουγκοσλαβία, Ν.Αφρική, Ζαμβία, Ζιμπάμπουε, Λιβυή, Ντουμπάι, Μπαχρέιν, Καναδάς, Η.Π.Α… ακόμα και Κίνα, συνοδεύοντας τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας, Γιώργο Βασιλείου, σε επίσημη επίσκεψή του στην Ασιατική χώρα.

Στο πλαίσιο των ταξιδιών του απ’ άκρου σ΄ άκρο της γης , ο Όμιλος τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις από τις οποίες ξεχωρίζει το πρώτο βραβείο στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Radiuska της Ρωσικής τηλεόρασης για τον «Κυπριακό Γάμο» και το πρώτο βραβείο παραδοσιακής στολής στο Διεθνές φεστιβάλ της Dijon στη Γαλλία το 1986.

Χάρη στην αρτιότητα των παρουσιάσεων και το εξαιρετικά υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού που χαρακτηρίζουν τον Όμιλο, «Οι Αδούλωτοι» Σιακαλλή συμμετείχαν σε αριθμό κυπριακών τηλεοπτικών παραγωγών. Απ’ αυτές ξεχωρίζει η παραγωγή του ΡΙΚ «Βουνό μου Πενταδάκτυλε» (1976-‘77). Στα 40 χρόνια πορείας του, ο Όμιλος συνεργάστηκε επί μακρόν και με άλλες τηλεοπτικές παραγωγές όπως το Ευχάριστο Σαββατόβραδο, και το Σάββατο κι Απόβραδο, ενώ παρουσιάστηκε σε πλείστα σόου σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια που δραστηριοποιούνται στην Κύπρο.

Μετά από σχεδόν μισό αιώνα ενεργούς παρουσίας, «Οι Αδούλωτοι» Σιακαλλή κατάφεραν να γίνουν συνώνυμο της λαϊκής μας παράδοσης… πρεσβευτές της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, σεβασμού της καλλιτεχνικής μας ιστορίας.

Χαρακτηρισμοί τους οποίους απέδωσαν στον Όμιλο και τα μέλη του, απλοί Κύπριοι πολίτες και όχι μόνον, που τίμησαν τους “Αδούλωτους» με την παρουσία τους σε παραστάσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου. Ουσιαστικότερη όμως, η παρουσία χιλιάδων κόσμου, στο αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του αείμνηστου ιδρυτή και χοροδιδασκάλου των «Αδούλωτων», Μίκη Σιακαλλή (†2012), τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 2014, πολλοί εκ των οποίων ταξίδεψαν ειδικά για το «Δάσκαλε, η κληρονομιά σου…» στο νησί.

Το βέβαιο είναι ότι ο δρόμος που χάραξαν, και στον οποίο βαδίζουν, είναι μακρύς!

Ευχές για άλλα, όχι 40, αλλά 1040 χρόνια!

ΕΥΤΥΧΙΑ ΑΝΔΡΕΟΥ